We hadden ook een beetje pech met de scheidsrechter. De man deed echt wel zijn best, maar zag het ruwe spel van de tegenstander door de vingers en legde de vernieuwde spelregels op zijn eigen manier uit. Uiteraard niet in het voordeel van de bezoekers. Maar de grootste pech lag wel in ons eigen spel. Het overgooien en vooral vangen ging regelmatig mis, wat zorgde voor balverlies. En als je de bal niet hebt, wordt het scoren moeilijk.
Maar goed. Dunas startte met deze blokken; Binck / Anouk / Babiche / Zeno - Quinten / Amber / Maik / Zoë. Wissels Ruben en Frederique in de eerste helft en Anouk en Maik in de tweede helft.
In het eerste kwart was het een beetje aftasten en zoeken. Er werd best lekker rondgespeeld, maar echte kansen werden nog niet gecreëerd.
Babiche (of was het toch Amber?) gooide de bal nog even tegen de paal....pech.
Na de wissel in de eerste helft zagen we een ander spel. Er werden wat kansen gecreëerd, Zeno had een mogelijkheid en Binck en Babiche waren dicht bij een score met een afstandsschot. Maar de tegenstander begon ook ruwer te spelen en vooral Babiche kreeg regelmatig een beuk van haar verdediger. Niet kort daarna viel de 1-0 in het mandje, doordat zij net even wat alerter en feller waren dan wij.
Na de rust begon Dunas met een waar offensief. In de eerste minuten telden wij al zeker 7 goede doelpogingen. Jammer genoeg vielen de ballen net niet goed.
En je raad het al... Reeuwijk scoorde wel, 2-0.
Frederique zag de paal ook nog even over het hoofd, BAM. Maar gelukkig geen blessure en ze kon door. En toen gooide Zeno zijn schouder half uit de kom (wat de scheids natuurlijk miste en Reeuwijk kon scoren....). Nee, het zat Dunas toch echt niet mee.
Na de wissel in de tweede helft had Reeuwijk de verdediging bij de dames omgegooid. Frederique kreeg nu te maken met “de Beuker” en dat viel echt niet mee. Maar ze kwam wel tot score; 3-1. Een onoplettendheid bij Dunas leidde de 4-1 in, waarna Babiche nog kon scoren uit een mooie doorloop. Uiteindelijk maakte Reeuwijk er 5-2 van.
Was het dan alleen maar pech? Of was het een slechte wedstrijd? Absoluut niet! We hebben een strijdlustig Dunas gezien. Een team dat tegen een stootje kan en veerkracht heeft. En die elkaar steeds beter gaan vinden in het veld. We moeten ook niet vergeten dat ook dit team is samengevoegd door de fusie en er echt nog wat moet worden gewend aan elkaar. En natuurlijk mogen we de trainers niet vergeten. Wat een passie en aanmoediging hebben die mannen laten zien en horen! Alles nog goed met jullie stembanden?!
De vorige wedstrijd, gelijkspel thuis tegen Avanti, was spannend. Maar deze was zo mogelijk nóg spannender. Jullie hebben mooie kansen gecreëerd, maar er vielen er jammer genoeg maar 2 in. Helaas gingen ook de 3 strafworpen er niet in. En zoals dat gaat op een pechdag, bij de tegenstander viel elk schotje net wél binnen. Jullie hadden vandaag echt meer verdiend, want het ging zeker gelijk op. Als jullie op deze manier blijven doorgaan en blijven vechten voor elke bal, weet ik zeker dat we nog veel mooie wedstrijden van jullie gaan zien. En dan komt het geluk vanzelf aan onze zijde!
Dan sluit ik af met de nominatie voor het volgende verslag (volgens goede DZ traditie); het volgende verslag mag worden geschreven door André of Sylvia (ouders van Anouk).
