Monique de Leijster vroeg jou in haar ‘Spotlight’ het volgende: De vrijdagavondmaaltijden zijn altijd een groot succes maar dus ook heel veel werk. Denk je dat dit nog gaat lukken nu we met twee keer zoveel leden zijn?
“We kunnen de maaltijden alleen voortzetten als we genoeg nieuwe vrijwilligers kunnen aantrekken die hun steentje bijdragen op de vrijdagavond. We hebben veel vaste vrijwilligers maar dat is niet voldoende nu we als club groter zijn geworden. Dus ik doe maar meteen een oproepje: zodra het weer mag, geef je dan op als vrijwilliger voor de maaltijden op vrijdagavond! Dan moet het vast lukken om op vrijdag weer een gezellige avond te creëren bij Dunas.”
Wie ben je en wat doe je?
“Ik ben Barbara den Broeder, 53 jaar en woon samen met Eric en onze zoon Sam in de Bloemenbuurt. Ik werk als secretaresse in de geestelijke gezondheidszorg. Dat is best een drukke baan, er gebeurt altijd wel wat. Op dit moment zit ik ook in de ondernemingsraad, wat weer een andere kijk geeft op het bedrijf.”
Waar geniet je van in je vrije tijd?
“In mijn vrije tijd reis en kook ik graag. Een bezoek aan theater vind ik ook leuk. In deze coronatijd heb ik Netflix ontdekt en natuurlijk ben ik net als zoveel andere mensen ook aan de wandel.”
Wat heb jij met korfbal?
“Zelf speel ik niet. Ik ben ongeveer 9 jaar geleden bij Dubbel Zes gekomen doordat onze zoon Sam door een klasgenootje kennis is gaan maken met korfballen. Hij is begonnen bij de F-jes en speelt nu in de B. En zo ben ik ook betrokken geraakt bij de vereniging.”
Wat doe je bij Dunas?
“Ik coördineer al ongeveer acht jaar de vrijdagavond maaltijden. Dit is begonnen als initiatief van Kombifit om op deze manier gezonde maaltijden aan te bieden aan de leden en hun ouders. De maaltijden waren meteen een groot succes. In het veldseizoen hadden we elke vrijdagavond ongeveer 75 man te eten. En als we de BBQ organiseerden of het Indisch buffet konden we altijd op meer dan 100 mensen rekenen. De maaltijden werden echt een begrip, veel leden en hun familie hebben hierdoor al veel gezelligheid ervaren op de vereniging.”
Tot mijn spijt kunnen de vrijdagavonden niet doorgaan vanwege Corona, maar we hopen straks met Dunas deze gezellige avonden weer terug te brengen. Elke vrijdag zijn er dan een paar vrijwilligers die helpen koken, afruimen en afwassen. Ook dat is gezellig, het is bovendien een manier om elkaar nog weer beter te leren kennen.”
Wat biedt ’t vrijwilligerswerk jou persoonlijk?
“Persoonlijk vind ik het leuk dat de maaltijden ons veel gezelligheid hebben gebracht. Bovendien is het ook een gelegenheid waarop ouders en kinderen elkaar op een andere manier leren kennen. En we lachen wat af in de keuken als we samen de maaltijden koken. Het is ook altijd leuk om te zien dat de maaltijden goed in de smaak vallen bij de kinderen en ouders en iedereen verrast is wat er allemaal bereid kan worden voor zo weinig geld.
Ik vind het belangrijk dat je als ouder ook een steentje bijdraagt aan de vereniging. Het is allemaal vrijwilligerswerk en vele handen maken ligt werk. Je merkt dat vaak dezelfde personen meerdere vrijwilligers taken binnen de vereniging op zich nemen, het zou fijn zijn als we dit beter kunnen verdelen. Nu we meer leden hebben zou dat moeten lukken denk ik.”
Waar kijk je naar uit in de post-corona tijd?
“Als alles weer kan… dan ga ik eerst weer op een terrasje zitten en lekker kijken naar de mensen die voorbij lopen. Ook zou ik graag weer naar het theater gaan en op vakantie naar de zon. Voor Dunas hoop ik dat er weer snel wedstrijden gespeeld kunnen gaan worden en dat we tijdens het veldseizoen lekker met z'n allen op het terras gezellig naar de wedstrijden kunnen kijken.”
Aan welke vrijwilliger geef je het stokje door en wat is je vraag?
“Ik geef het stokje door aan: Yesse Monkou. Mijn vraag aan Yesse is: Hoe is het om trainer te zijn bij de E-tjes en wat heb je er zelf allemaal van geleerd?”
Je hoort het binnenkort van Yesse!
