Op welke leeftijd ben jij gaan korfballen en hoe kwam je daar bij?
Ik ben begonnen met korfballen bij Futura toen ik 4 jaar was. Dat was bij de Kangoeroes, al heette dat toen nog de Mini’s. Mijn ouders speelden al bij PAMS, voordat het fuseerde met VES, wat daarna Futura werd. Na de fusie is mijn vader nog blijven spelen en vervulden m’n ouders samen ook diverse vrijwilligersfuncties voor de club. Ik was dus ieder weekend al op het veld te vinden. Het korfbal én het doen van vrijwilligerswerk voor de club is dus eigenlijk met de paplepel ingegoten.
Waar ben je goed in als speler en wat kenmerkt jou als trainer?
Ik denk mijn inzicht en (als het even meezit) de zuiverheid op de schoten van dichtbij. Metertje of 3, heerlijk! Sinds mijn 15e geef ik al training, dus heb daar aardig wat ervaring in opgedaan. Meestal ben ik trainer/coach van de jongere teams, dus probeer ze daar echt de basis van het korfbal te leren. Techniek vind ik altijd erg belangrijk.
Wat is jouw mooiste korfbalherinnering? Wat was jouw dreamteam?
In 2004 zat ik in de B1 waarmee we het NK haalden. Een onvergetelijk weekend, we gingen namelijk al een dag eerder naar Friesland met het team, reserves, begeleiding en een aantal ouders. Na weinig slaap speelden we de volgende dag onze wedstrijden in Wolvega. Eindigden ergens onderaan, maar waren een hele ervaring rijker! En er kwam een groepje Futura Fighters, wat zorgde voor extra kippenvel momenten.
Ja, dat team van toen was toch echt wel een dreamteam. Helaas speelt niet iedereen van hen meer bij Dunas, maar de meesten hebben toch nog wel jaren in de Futura selectie gespeeld!
B1: Carmel de Groot, Iris van Exel, Dionne Ardaseer, Jerney de Jong, Bram Wesdorp, Maarten van Dijk, Tijmen Bolhuis, Sebastian Sieters en Sven Meijs.
Coaches: Cyril van Es en Jeffrey Mulder
Fysio/ Begeleiding: Leon Braunstahl en Djin Schott
Wat betekent kamp voor jou en kun je als iets verklappen over dit jaar?
Kamp is voor mij de leukste afsluiter van het korfbalseizoen. De gezelligheid met de kinderen en medeleiders, het voelt altijd als één grote familie gedurende de week. Het afscheid nemen valt dan ieder jaar ook weer zwaar. Ja, er vloeien bij de deelnemers en leiders aardig wat tranen. Dit jaar wordt het zeker weten weer een mega leuke week. Ik kan niet heel veel verklappen, want het programma blijft altijd geheim, maar weer hebben weer een leuke variatie van spellen, tochten en thema typetjes!
Je bent heel actief voor Dunas. Wat is je grootste wens voor Dunas voor de komende jaren?
Dat we een gezellige, maar ook gezonde vereniging blijven met een mooi ledenaantal, die natuurlijk blijft groeien. Gezond op diverse vlakken; met genoeg spelers om de selectie, senioren en jeugd teams te vullen, maar ook gezond in de zin van een rookvrije vereniging met een gezond aanbod in de kantine. Maar natuurlijk moet er ook ruimte zijn voor lekker drankje en hapje voor in de 3e helft ;-)
En dus de vraag van Fardau: van alles wat je voor de vereniging doet, waar haal je de meeste voldoening uit?
Dan denk ik toch wel uit kamp. Na de vele voorbereidingen zie je de kinderen echt genieten op kamp. Kinderen die normaal gesproken niet met elkaar omgaan, zitten bij elkaar op schoot bij het kampvuur, de ouderen die de kleintjes helpen, het samen koken en eten, het fanatisme tijdens de spellen.
Ook wanneer de kinderen afscheid nemen en weer thuiskomen. Zoals ik al zei, er worden aardig wat traantjes gelaten en ook aan de reacties van de ouders te horen, die de verhalen thuis hebben gehoord, weet ik dat we ieder jaar weer een fantastische week hebben neergezet.
Na al die vrouwen hoog tijd eens een actieve mannelijke vrijwilliger te horen. Wie stel jij een vraag?
Met Luc de Leijster (en Arthur) zit ik dit jaar in de hoofdleiding van het kamp, mijn vraag is voor Luc: “Hoe zie jij Dunas over 5 jaar voor je?"
