Er was wat goed te maken, dus nu een aantal weken verder zijn trainers en kinderen meer op elkaar ingespeeld. Kinderen en trainers hebben een bepaald spelletje voor ogen en weten wat het huidige niveau van deze klasse is. En wat dat dus vraagt van hen.
De wedstrijd begon met Jessie aan de kant en Marin en Roos als heer. Roos gooide de bal na het 1e fluitsignaal naar Vlinder, die gelijk diep naar de paal sprintte. Ze maakte een prachtige doorloop en bam 1-0. De toon was gezet, de C1 had er zin in!
Er volgde mooie aanvallen, maar vooral super goed verdedigingswerk. Onderscheppingen van Frederique en Keano en strak voorverdedigen zorgde ervoor dat Phoenix het veel moeilijker had dan een aantal weken geleden.
Beide vakken waren hard aan het werk, bleven goed vrijlopen en waren allemaal tegelijk in actie. Hierdoor was het spel snel. Soms iets te snel en iets te onzuiver. Slordige passes zorgden onnodig voor balverlies. Daarin tegen maakt Phoenix ook een aantal keer een foutje bij het opstellen van de vrije bal.
Ook de tweede helft kon iedereen deze vibe vasthouden en bleef hard werken. Dit maakte dat de wedstrijd spannend bleef en zo gelijk op bleef gaan. Mooie acties van Binck en een gescoorde strafworp van Binck samen met het pittige verdedigingswerk van de gezusters Martijn hield de C1 in de wedstrijd. En een paar mooie blocks van Jessie (die erin was gekomen voor Marin) en onderscheppingen van Babiche hielden de boel lekker pittig.
De spanning bleef, de C1 bleef bikkelen. En toen was daar een idee van de coaches om een magische wissel toe te passen, maar Phoenix scoorde, er was een vakwissel en toen was er even net iets mis gegaan. Helaas net geen gelijkspel wat echt wel verdiend was, het was nu 6-8. Maar geen schande, er is keihard gewerkt dat verdient ook een applaus. Houd dit vast C1! Dan komt het wel goed.