Helaas moesten we Liz deze wedstrijd nog steeds missen. Door een vervelende blessure heeft zij het hele veldseizoen helaas niet mee kunnen doen. Gelukkig heb ik gehoord dat het weer een stukje beter met haar enkel gaat en dat zij hopelijk binnenkort weer rustig aan mee kan gaan trainen, dus we gaan er van uit dat we in de zaal ook weer van haar korfbalkunsten en tomeloze inzet kunnen genieten. Wel hadden we Nikki uit de D2 als reserve aan de kant zitten, waar we erg blij mee waren.
Het weer zat vandaag niet echt mee. Het was koud en vooral nat, maar de D1 liet niet merken dat dit invloed op hun spel had. De eerste aanval met Roos, Rosemin, Pepe en Mark speelde de ene goede aanval na de andere en de verdediging had steeds snel weer de bal te pakken. Na 12,5 minuut stond er een mooie tussenstand van 4-0 op het scorebord. Niet alleen hadden we vier keer gescoord, alle vier de spelers in het eerste aanvalsvak hadden er één gemaakt.
Na de vakwissel was het de beurt aan Benthe, Annabel, Dorian en Beau om de doelpunten te maken. Er werden goede kansen gecreëerd, maar de bal wilde er niet altijd in. Toch lukte het een aantal keer om te scoren. Aan het einde van de eerste helft kwam Nikki in het veld voor Benthe, en ook zij gooide de bal met een mooie boog door de korf. Wat een topinvaller!
Ik weet niet meer precies wat de ruststand was, maar volgens mij was het 6-0 of 7-0 bij rust, want ook het andere vak hield verdedigend stand zonder doelpunten door te laten. Als coach was ik dik tevreden en hoefde alleen nog wat kleine tips te geven om de puntjes op de i te zetten.
In de tweede helft maakte Nikki weer plaats voor Benthe en ging de D1 door waar zij gebleven waren. De verdediging zat potdicht en in de aanval werd de ene goede kans na de andere gecreëerd en de doelpunten bleven vallen: 8-0, 9-0, 10‑0. Dat ging goed zeg. Dit was ook te zien aan de tegenstander. Er gingen steeds meer koppies hangen en hun coach begon tegen de scheids te zeuren. Maar de D1 liet zich hier niet door afleiden.
Na de vakwissel kwam onze supersub er weer in, nu voor Roos, die haar plekje in de aanval vrijwillig afstond en Nikki zo nog een paar extra minuten in het veld gunde. Ook in het laatste kwart bleef de D1 lekker doorscoren. Uiteindelijk was de eindstand maar liefst 13-0. Wat een mooie prestatie van deze toppers! Na afloop van de wedstrijd kregen wij van Robert een dik verdiende medaille.
Met maar liefst 74 doelpunten voor, en maar 22 doelpunten tegen in zes wedstrijden, mag de D1 terugkijken op een fantastisch veldseizoen en mogen zij zich de terechte veldkampioen noemen. Als coach hoop ik in de zaal op wat betere tegenstanders, want als de D1 zich zo door blijft ontwikkelen, kunnen we binnenkort iedereen aan!
Maarten
