Op 17 december, uit tegen Madjoe A1, had onze A1 gewoon pech. Met de scheidsrechter. Was hij partijdig? Nee, dat wil ik niet zeggen. Dit was een scheidsrechter die er een geheel eigen interpretatie van de spelregels op nahield. Omdat het een clubscheidsrechter is, wisten de spelers van Madjoe wel wat er bij hem wel en niet is toegestaan. Zij pasten hun handelen dus aan op het fluitgedrag van de scheidsrechter. Handelen met voorkennis heet dat. Op de beurs is dat strafbaar, bij het korfbal niet. De Madjoespelers gingen er sluw mee om. Oneerlijk voelde het wel.
Deze scheidsrechter floot heel streng en zeker in het begin van de wedstrijd kregen de Dunasspelers het gevoel dat hij heel erg tegen floot. Bij het minste geringste floot de scheids voor een overtreding. Zo werd een afstandsdoelpunt van Quinten afgekeurd, omdat er bij de paal zou zijn geduwd. Maar, dat Madjoespelers tot drie keer toe met de bal op de lijn stonden zag hij niet.
“Spelen we nou tegen Madjoe of tegen de scheidsrechter?”, vroeg Dunas zich af. Sommige spelers hadden hun emoties niet onder controle. Ze vergaten daardoor te blijven korfballen. Hugo bleef wel in zijn spel. Hij wist twee keer te scoren en de ruststand was 14-4.
De hoogste tijd om tot bedaren te komen en weer te proberen de focus terug te vinden. We speelden tegen Madjoe, niet tegen de scheids! Dat lukte. Het werd een gewone wedstrijd. Toen bleek dat onze A1 echt wel een potje kan korfballen, want met veel strijd en inzet begonnen ze aan een fantastische inhaalrace. Het werd, met nog zo’n 8 minuten te gaan 18-15 en het leek duidelijk een kwestie van erop en erover te gaan worden.
Helaas, dat lukte niet. Madjoe kon uitlopen naar een 22-15 winst op Dunas. Voor Dunas waren de doelpuntenmakers: Celeste (1), Annabel (3), Quinten T. (5) en Hugo (6). Deze wedstrijd is wel een leermoment geweest voor de spelers: laat je niet uit je spel halen door de scheids.
Over oliebollen gesproken: een fijne jaarwisseling, maar eerst een vrolijke kerst gewenst. Tot 14 januari, thuis tegen De Meervogels.
