In de jaren zeventig had John als voorzitter van PAMS, samen met zijn mede bestuursleden, een belangrijke rol in de ontwikkeling van de vereniging. Door een goede organisatie werden op sportief gebied veel successen geboekt waardoor PAMS veel aantrekkingskracht kreeg.
Het doel om op het Stokroosveld een eigen clubhuis te bouwen is ook in die periode gerealiseerd. Na jaren van gesprekken met de gemeente Den Haag kwam er groen licht. Onder zijn leiding werd het bouwproces gestart en werden gesprekken gevoerd met deskundigen die ervaring hadden met het bouwen van een clubhuis.
De uiteindelijke keuze voor het plan en de gekozen bouwonderneming werden in de ledenvergadering, ondanks kritische kanttekeningen van enkele leden, door John met overtuiging gepresenteerd, verdedigd en akkoord bevonden.
Tijdens het gehele proces stond hij vooraan bij alle beslissingen die genomen moesten worden en hij was niet te beroerd om zijn stem zwaar te laten meewegen.
Maar zoals een goed voorzitter betaamt, luisterde hij ook goed naar de andere leden van de bouwcommissie en was bereid om zijn mening te wijzigen. John heeft ontegenzeglijk zijn stempel gedrukt op een sterke bloeiperiode van PAMS met de bouw van het clubhuis als hoogtepunt.
Begin jaren tachtig deed John een stap terug maar volgde met veel belangstelling de vereniging.
Na de succesvolle fusiebesprekingen tussen PAMS en VES kwam John opnieuw in beeld. Gezien zijn kwaliteiten werd opnieuw een beroep op John gedaan en trad hij in 1990 aan als voorzitter van Futura.
Ook als voorzitter van Futura gaf hij uitstekend leiding aan een geheel nieuw bestuur. Hij gaf zijn bestuursleden hun verantwoordelijkheid en hield de grote lijnen nauwkeurig in de gaten. Duidelijk was dat John direct boven de partijen stond. Hij was niet van PAMS en niet van VES. Dat straalde hij ook uit naar de vereniging en dat heeft in het begin goed geholpen. Al snel kwamen de resultaten op sportief niveau bij de senioren. Tegelijkertijd gaf hij aandacht aan de jeugdafdeling die ondanks de fusie in het begin kwetsbaar was. Hoewel veel zaken in die periode goed gingen moesten er ook soms moeilijke besluiten worden genomen. Ook die ging hij niet uit de weg waarbij John de menselijke kant hiervan het moeilijkst vond. Na zes jaar als voorzitter van Futura vond hij het mooi geweest. Hij gaf de bekende hamer over en het was het begin van een tijdperk met een nieuw en jong bestuur.
Zijn interesse en aandacht voor Futura zijn altijd gebleven. Ook vroeg hij regelmatig naar de ontwikkelingen en groei binnen Dunas en was enthousiast als hij hoorde dat er binnen Dunas veel mensen actief en enthousiast waren. Hij hechte veel waarde aan het verenigingsleven.
"Daar waar de jeugd een honk heeft en zich kan vormen" zei hij dan ook.
Wij verliezen in John Loorij een mooi en fijn persoon en vooral een verenigingsman die altijd mensen probeerde te inspireren. Hij heeft, met steun van zijn gezin, een groot deel van zijn leven gegeven aan het Haagsche korfbal, met name op het Stokroosveld.
Wij danken John voor hetgeen hij voor het korfbal en de vereniging heeft betekend.
Ons medeleven gaat uit naar Nel, Mandy, Suzan en familie, die wij alle sterkte toewensen bij het verwerken van dit grote verlies.
Bestuur Dunas
.JPG)
