Na even in de file te hebben gestaan kwamen we iets na 14.00 uur aan. De buschauffeur vond het niet kunnen dat we in een bus met een kapotte airco zaten, dus toen wij naar binnen gingen, vertrok hij richting de garage.
Terwijl we richting de juiste tribune liepen werd er met een schuin oog naar het speelvel gekeken, want de A-finale was al begonnen.
Een spannende finale, want in de rust stond het 10-10. Fortuna A1 ging sterker van start in de tweede helft, maar DVO A1 kwam goed terug. Zelfs zo goed, dat de wedstrijd in gelijkspel eindigde en er dus een verlenging van 5 minuten kwam. Dit was nog eens een leuke wedstrijd vooraf aan de echte finale. DVO A1 trok aan het langste eind en won de finale met 1 punt verschil.
Menig Dunanees hoopte ook op zo’n finale bij de senioren, zeker gezien de finale van vorig jaar waarbij PKC zeer gemakkelijk landskampioen werd. De voorkeuren voor wie er moest winnen waren verdeeld, maar ik denk dat de meesten toch wel voor DVO waren.
Vooraf en in de rust gingen de DJ’s los met de muziek en een lichtshow, deels mogelijk gemaakt door het publiek.
De wedstrijd bleef spannend, want DVO bleef knokken en kwam zelfs weer op voorsprong, tot ongenoegen van onze heren Verhaar en Bluemink die in hun PKC-shirtje op de tribune zaten. Helaas scoorde DVO niet meer mee en onze twee heren vertrokken alvast naar beneden. Het fluitsignaal volgde en PKC mag zichzelf weer landskampioen noemen. En dat wilden Verhaar en Bluemink natuurlijk meevieren op het veld tussen het PKC-publiek. Terwijl de overige Dunanezen zich langzaam richting de uitgang verplaatsten, werden de heren zelfs nog via de live uitzending op de NOS gespot door Ly en Daan die vanuit Zuid-Amerika meekeken. En ook Roos ging nog snel het veld op om met Koen van Roekel (DVO) op de foto te gaan.
Na het verzamelen voor Ahoy vertrokken we weer richting de bus die bij de metro geparkeerd stond. Helaas geen gemaakte airco, maar we hoefden gelukkig niet in de rij op het parkeerterrein te staan. In de bus werd nog nagepraat over de wedstrijd. Was die ene beslissing van de scheids toch terecht? Wie ging de wedstrijd nog terugkijken? En ook het Dunas DNA kwam even voorbij. Voor de rest was het gezelligheid, meezingen en verzoeknummertjes doorgeven.
Verhitte hoofden kwamen de bus weer uit in de Zonnebloemstraat, maar dat maakte de dag niet minder leuk.
Monique en Richard, bedankt namens iedereen die is meegegaan, voor de organisatie en ook het bestuur bedankt voor de bijdrage voor de bus.
