En nu kan ik zuur gaan zitten doen over het bijna oneerlijke thuisvoordeel dat Madjoe heeft met die blaashal waar elke tegenstander heel erg aan moeten wennen, de wedstrijd die veel te laat begon, de piepkleine en deels kapotte uit-tribune, de Dunas-heren die slecht op schot waren en ook nog eens onnodige stippen veroorzaakten, scheidsrechter Alex Schouten die vijf stippen gaf aan Madjoe en NUL aan Dunas of over de koffie die niet lekker was, maar dat zou heel erg tekort doen aan de prachtige belevenis van die avond.
Want wat een feest en wat een sfeer was het in die bomvolle blaashal. Een hele bus met Dunas-supporters en minstens zoveel supporters die met eigen vervoer waren gekomen, zorgden samen met de Dunas-Devils voor net zoveel kabaal als de vele thuissupporters.
En dan die wedstrijd! Dunas moest winnen. Bij een gelijkspel zou DKV de kampioen zijn en bij verlies zou Madjoe op basis van doelsaldo van slechts plus 1 t.o.v. DKV tot de kampioen worden gekroond.
Dunas begon superfanatiek. Te fanatiek volgens de scheidsrechter, want hij gaf binnen het kwartier vier stippen tegen, waardoor Dunas, ondanks het betere spel, steeds weer op achterstand kwam. Lisa en Susan waren geweldig. Ze scoorden uit bijna iedere kans. Lisa zorgde voor de 1-1, de 3-2 en de 5-5. Susan was nog beter op dreef. Zij scoorde 4-3, 4-4 en 5-6. Nadat Quinten T. de 7-7 in de korf schoot, maakte Susan ook nog de 7-8 en de 7-9. Een Madjoe-heer wist de ruststand op 8-9 te brengen.
Dunas was in de eerste helft veel beter geweest dan Madjoe, maar dat zag je nog niet terug in de score, dus dat moest in de tweede helft goedkomen. Dat kwam het niet, omdat Madjoe beter ging spelen, maar vooral omdat de Dunas-heren vandaag de korf niet konden vinden. De Dunas-dames wel, Met nog twee doelpunten van Lisa, drie doelpunten van Susan en de 12-15 van Jante was, met nog twaalf minuten te spelen, de overwinning in zicht. Maar toen ging het mis. Bij twee goede schoten van Susan ging de bal treiterend langzaam net uit de korf in plaats van erin en omdat Madjoe erin bleven geloven, kwamen ze langzaam weer dichterbij. Een zuivere stip werd Dunas onthouden en vlak voor tijd wist Madjoe de gelijkmaker te scoren. De spanning bereikte een hoogtepunt. Bij deze stand zou DKV de kampioen zijn. Dunas kreeg nog een geweldige kans die er net niet inging, maar in de laatste minuut ging de bal er aan de andere kant wel in, eindstand: 16-15. Madjoe was niet de machtigste, maar wel de gelukkigste kampioen. De sportieve felicitaties waren voor Madjoe en de scheidsrechter werd bedankt voor het fluiten. De doelpuntenmakers: Jante en Quinten T. (1), Lisa (5) en Susan was de absolute uitblinker met 8 doelpunten.
Teleurstelling? Natuurlijk, maar laten we vooral trots terugkijken op een mooi zaalseizoen met de geweldige steun van de Dunas-supporters. Wat kunnen we trots zijn op ons cluppie!
