De tweede keer was op 15 maart. In een legendarische wedstrijd bij Madjoe was Dunas ook de betere ploeg, maar wist het in de laatste twaalf minuten niet meer te scoren en daardoor werd verloren met 16-15.
En nu, op 31 maart 2025, is het Dunas gelukt om kampioen te worden, door Ventura Sport in de laatste wedstrijd met 14-17 te verslaan.
Voor de vertrekkende coaches Richard Mafficioli en Jeffrey Mulder de welverdiende kroon op het harde werken van dit afgelopen seizoen. Richard vatte het als volgt samen: “Na een seizoen vol spanning en tegenslag, waarin we zowel op het veld als in de zaal het kampioenschap nét aan onze neus voorbij zagen gaan, was het dan eindelijk raak. In de allerlaatste wedstrijd hebben we laten zien wat echte veerkracht is. Met strijd, passie en als één team hebben we het kampioenschap alsnog binnengesleept. Wat een ontlading! Dit is waar we het allemaal voor deden.”
Gemakkelijk ging het echter niet. Hoewel voor Ventura Sport niets meer op het spel stond, speelden ze alsof zij de kampioen konden worden. Na 3 seconden was het al 1-0 en in de 2e minuut werd het 2-0. Dunas speelde de eerste 10 minuten heel nerveus en liet zich voortdurend de kaas van het brood eten. De schoten op het doel van Ventura waren daardoor schaars. Pas in de tiende minuut scoorde Yeshe met zijn eerste schot. Ventura was de bovenliggende partij en zij hielden de eerste helft steeds een voorsprong van 1 of 2 doelpunten. Scheidsrechter René van den Heuvel was soms onnavolgbaar en dat wekte irritatie op bij zowel spelers, coaches als publiek van beide teams. Dat kwam de wedstrijd niet ten goede. Niek kwam erin voor Yeshe en hij scoorde de 8-7, maar door een doelpunt in de laatste minuut van Ventura werd de ruststand 9-7. Werk aan de winkel voor de coaches, die Dunas tot dan toe verkrampt hadden zien spelen. “Gooi de remmen los”, was de boodschap en dat hielp.
Want hoewel Ventura Sport alles bleef geven en tot 14-14 in de 20e minuut nog goed meekwam, was het Dunas die steeds meer het initiatief had en ook makkelijker ging scoren. Toch bleef het nog lang spannend, want bij de stand 14-16 kreeg Ventura twee keer een stip, maar die gingen allebei mis. In de laatste minuut zette Quinten T. de eindstand van 14-17 op het scorebord en toen kon het feest voor Dunas beginnen. Doelpuntenmakers: Annabel, Hugo en Niek (1), Lisa (2), Kevin, Quinten T. en Yeshe (4).
Eenmaal terug bij Dunas werden de spelers gehuldigd en werd afscheid genomen van de coaches en van Susan die, hopelijk tijdelijk, stopt. Promotie naar de tweede klasse is eindelijk een feit en om met de woorden van Siro te spreken: “There is no way back!”
